Een nieuw seizoen

Het is alweer oktober. De zomer ligt ondertussen alweer even achter ons en de programma’s zijn (bijna) allemaal weer opgestart. Hoog tijd voor een nieuw bericht vanuit Roemenië!

Flashmob

In juni kregen we bezoek van klas BK3 van de GSR. Het doel van de reis was om de jongeren van BK3 samen met ‘onze’ Romajongeren op te laten trekken, zodat ze van elkaar konden leren. Het was een erg geslaagde reis waarin beide groepen jongeren een gave tijd hebben gehad en veel van elkaar hebben geleerd. Hoogtepunt van de reis was voor mij de flashmob* die we met een groep van ruim vijftig jongeren hebben opgevoerd. Na de dans in één dag geoefend te hebben zijn we in drie verschillende steden geweest om de dans op te voeren en op deze manier het evangelie te verkondigen. Dit werkte erg samenbindend voor beide groepen jongeren! Ook de tekst van het Roemeense opwekkingsnummer was erg toepasselijk: ‘We verhogen Uw naam, in eenheid aanbidden we U, U zal het land veranderen’.

(*een flashmob is een groep mensen die op een openbare locatie plotseling een dans of iets ongebruikelijks opvoert en vervolgens weer snel uiteenvalt alsof er niks is gebeurd)

Projectreizen

Na de groep van de GSR zijn er nog twee teams langs geweest om de kinderen een fijne tijd te geven. Het team van Veenendaal kwam als eerste langs. Het thema van de groep was ‘Word Gods held’. Tijdens het project werden er Bijbelverhalen uitgespeeld over helden in de bijbel, zoals David en Goliath. Op één van de laatste dagen van het project zijn we met een grote groep kinderen uit de gemeenschap naar het centrum van Târnăveni gegaan om daar een dans op te voeren. Deze dans hadden we die dagen ervoor intensief met de kinderen geoefend. Ook werd er door het team een sketch opgevoerd over onze held Jezus. Bijzonder was dat we eerst geen locatie hadden om de dans op te voeren en dat het spannend was of de outreach wel door kon gaan, maar dat we na een gesprek met de burgemeester zelfs gebruik mochten maken van de hoofdstraat in het centrum die speciaal voor ons werd afgezet!

Bijna direct na het project van Veenendaal kwam het team van Care Foundation langs. Wat nieuw was tijdens het project van Care Foundation is dat we een aantal middagen met bepaalde doelgroepen doorbrachten en niet met alle kinderen tegelijk. Zo hebben we een middag een fotopuzzeltocht gelopen met de mariniers, kralen geregen met de kinderen van het onderwijsprogramma en een pot voetbal gespeeld met de jongens van de jongensclub. Zowel de Nederlanders als de Romajongeren hebben op deze manier een erg leuke zomer gehad!

Medische hulp – M.

In het vorige bericht vertelde ik over M. die een herseninfarct heeft gehad. Na het vorige bericht ging het steeds beter met haar. Ze kreeg nog wel last van een hardnekkige blaasontsteking die veroorzaakt werd door een resistente bacterie, maar er bestond nog één bepaalde antibiotica die zou kunnen werken. Deze heb ik voor haar kunnen halen, en gelukkig sloeg deze antibiotica aan.

Nadat de ontsteking was verholpen ging het steeds beter met haar en op dit moment kan ze met hulpmiddelen zelfs weer kleine eindjes lopen! Helaas ligt haar kind nog steeds in het kinderziekenhuis.  M. en haar man zien het niet zitten om het kind zelf te verzorgen en hebben het kind zelfs ter adoptie aangeboden. Ze brengen ook geen bezoek aan het kind in het kinderziekenhuis. De reden hiervoor is onbekend, maar op deze manier komt het kind veel liefde en aandacht tekort. Zou u voor dit kind willen bidden dat het uiteindelijk toch de liefde en aandacht krijgt die het nodig heeft?

Gusti – 14 jaar

Helaas maak ik in het werk hier ook vervelende situaties mee waarin ik zelf machteloos sta. Zo ben ik betrokken geweest bij een 14-jarige jongen, Gusti, die aan kanker leed. Vorig jaar tijdens het zomerproject van Veenendaal was hij ook aanwezig bij de activiteiten. Hij kon toen helaas niet meedoen, omdat zijn ene been geamputeerd was in verband met kanker. Toch bleef hij altijd erg opgewekt en vrolijk en was blij dat hij bij de activiteiten aanwezig kon zijn. Ook ben ik nog een keer met hem naar het ziekenhuis geweest voor onderzoeken. Daarna vertrok hij naar familie in een andere Romagemeenschap, waardoor ik minder contact met hem had. Afgelopen winter ben ik nog wel een keer bij hem op bezoek geweest. Door zijn familie werd toen verteld dat hij genezen was van de kanker. Dit leek mij erg onwaarschijnlijk, zeker toen de familie geen medische papieren kon laten zien die dit bewezen. Toch bleven ze volhouden dat hij genezen was en wilden geen onderzoeken meer doen.

Tijdens het zomerproject van Care Foundation kregen we via de moeder van Gusti te horen dat het erg slecht met hem ging (zijn moeder woont bij ons in Tarnaveni in de Romagemeenschap). We hebben samen met Gusti’s moeder en zijn halfbroertje gelijk een bezoek gebracht en hij bleek op sterven te liggen. De kanker was uitgezaaid naar o.a. zijn longen en hij kon bijna niet meer ademhalen. Het ziekenhuis had hem naar huis gestuurd omdat verdere behandeling zinloos was. Er hing een bijzondere sfeer in huis. Familie, kinderen en buren liepen in en uit terwijl Gusti alleen nog maar rechtop kon zitten omdat hij anders geen adem meer kreeg. Het zag er naar uit dat hij geen week meer te leven had. We kregen te horen dat Gusti zich, op eigen initiatief, twee weken daarvoor heeft laten dopen in een Christelijke kerk en zijn hoop op Jezus heeft gevestigd. Daardoor hebben we gelukkig maar tijdelijk afscheid van hem hoeven nemen. Een paar dagen na ons bezoek is Gusti op 14-jarige leeftijd overleden.

Mariniersacademie

Afgelopen vrijdag zijn we met een nieuwe tienerclub gestart, namelijk de ‘mariniersacademie’. De oudere mariniersclub hebben we helaas moeten stoppen omdat deze al een tijdje met ups en downs draaide. Daarom hebben we besloten om met een selecte groep gemotiveerde tieners door te gaan. Op dit moment bestaat de groep uit 6 tieners. Ons doel is tweeledig: als eerste willen we de tieners leren over Jezus. Wie was Hij? Wat heeft Hij ons te bieden? En wat kunnen wij Hem bieden? We maken hierbij gebruik van de Alfacursus. Ons tweede doel is om de tieners op de leiden tot ‘kapiteins’ en ze te laten ontwikkelen op persoonlijk gebied, zodat ze zelf later ook een club kunnen leiden. Afgelopen vrijdag was de eerste bijeenkomst. Er was een prettige en open sfeer en de tieners waren erg gemotiveerd om meer te leren over Jezus. Zo kwam een meisje er opeens achter dat Jezus ook gewoon mens in geweest en ook boos is geweest, maar dat boos zijn niet gelijk betekent dat je zondigt. Ook werden er interessante vragen gesteld zoals: ‘wat hebben engelen voor kleding aan?’ en ‘heeft iedereen zijn eigen engel?’ Tijdens de bijeenkomsten willen we zoveel mogelijk inspelen op de belevingswereld van de tieners en vanuit daar ze meer leren over Jezus en wat geloven nu eigenlijk inhoudt.

Bouwproject

In de zomervakantie was het zover: we kregen eindelijk onze bouwvergunning om een huis neer te zetten voor 3 gezinnen in de Romagemeenschap in Chinari! Helaas kwam de vergunning precies een week te laat, waardoor het projectteam uit Amersfoort alleen de fundering kon leggen en vervolgens weer naar huis moest.

Op dit moment is er een tweede team van enthousiaste vrijwilligers aanwezig die binnen een week het huis verder af gaat bouwen. Aanstaande vrijdag hopen we het huis winterklaar te hebben, zodat  twee gezinnen de winter niet in de kou hoeven door te brengen. Op dit moment verblijven deze gezinnen namelijk in een soort van tenten die absoluut niet bestand zijn tegen de strenge Roemeense winter. Het vergt het nodige kunst- en vliegwerk om het huis op tijd af te krijgen, maar we streven ernaar om vrijdag het huis winterklaar te hebben!

Komende periode

Onder andere door het bouwproject en door de afwezigheid van collega Jorrit zit ik in een drukke periode. Jorrit volgt op dit moment namelijk een Discipel Training School en zal pas in januari zijn werkzaamheden in Târnăveni weer oppakken. Daarnaast komt het koude seizoen er weer aan, waardoor ik ook een drukkere periode op het medisch spreekuur verwacht. Vervelen is er dus niet bij!

Sponsoring

Afgelopen jaar heb ik mij erg gesteund gevoeld, zowel op geestelijk als op financieel gebied. Toch heb ik naast de maandelijkse financiële steun die ik al ontvang voor het komende seizoen weer nieuwe eenmalige giften nodig om het werk hier door te kunnen zetten. Zou u misschien een bijdrage willen leveren zodat ik door kan blijven gaan met het helpen van deze achtergestelde groep mensen zodat zij de hulp krijgen die zij nodig hebben en op deze manier kennis maken met Gods liefde?

U kunt uw gift overmaken naar gironummer 2949003 t.n.v. Stichting Care Foundation (Den Hoorn), onder vermelding van ‘Sponsoring project Leon’.  Alvast bedankt!

Tot zover dit bericht!

Leon

Roemeens voorjaar

Hallo iedereen!

Hierbij weer een bericht uit Roemenië. De winter is ondertussen alweer een tijdje voorbij en het is nu volop voorjaar. In Roemenië betekent dit een tijd van veel regen en wisselende temperaturen. De ene dag kan het een graadje of 16 zijn, terwijl het een paar dagen later boven de 30 graden is. Ook op de programma’s is de opkomst van de kinderen wisselend. Soms zijn er maar een paar kinderen, maar er zijn ook momenten dat ze er (bijna) allemaal zijn. In dit bericht zal ik terugblikken op de afgelopen periode en alvast vooruitkijken op de komende periode.

Drukte op het medisch spreekuur

In de maand maart deed het voorjaar zijn intrede. Deze weersverandering zorgde ervoor dat veel mensen ziek waren. Het medisch spreekuur werd daarom druk bezocht door mensen die medicijnen voor zichzelf of voor hun kinderen nodig hadden en ik kwam daardoor bijna dagelijks bij de apotheek. 

Op dit moment is de meeste ziekte gelukkig voorbij en komen er weer andere mensen op het medisch spreekuur. Zo heb ik de afgelopen tijd een meisje (6 jaar) van het studieprogramma begeleid die geopereerd moest worden aan haar amandelen. Deze waren zo groot dat ze af en toe letterlijk geen hap door haar keel kon krijgen. Hiervoor moesten er veel bezoeken aan het ziekenhuis gebracht worden, want telkens kon ze niet geopereerd worden door een verkoudheidje of andere redenen die niet altijd even duidelijk waren. Uiteindelijk is ze geopereerd en nu gaat ze weer, even vrolijk als altijd, naar het studieprogramma.

M.

Ook ben ik op dit moment bezig met een heftiger geval. Een moeder van 7 kinderen, ik noem haar M. in dit bericht in verband met haar privacy, is een paar weken terug met behulp van een keizersnede bevallen van een gezond jongetje. Dit jongetje is 2 maanden te vroeg geboren, maar is gezond en groeit goed. M. kreeg echter na de bevalling veel last van haar longen, zelfs zo veel dat ze opgenomen is in het ziekenhuis. In het ziekenhuis heeft ze vervolgens een herseninfarct gehad, waardoor haar situatie snel verslechterde. Ze is overgebracht naar de Intensive Care en heeft daar een paar dagen aan de beademing gelegen omdat ze niet meer zelfstandig kon ademhalen. Ik ben in deze periode met M’s echtgenoot op bezoek geweest, maar het enige wat er volgens de dokter gedaan kon worden was afwachten tot het lichaam weer ging vechten om beter te worden. Op dat moment konden wij als hulpverleners niet veel anders dan bidden dat M. zou mogen genezen. En God verhoorde deze gebeden! Na een paar dagen kreeg de echtgenoot van M. een telefoontje dat het weer een klein beetje beter leek te gaan met M., en 2 dagen daarna kon ze zelfs weer van de beademing worden gehaald.

Op dit moment gaat het steeds beter met haar, maar alsnog heeft ze veel last van haar longen en krijgt extra zuurstof toegediend. Daarnaast is ze door het herseninfarct linkszijdig verlamd geraakt, wat veel zorgen baart voor de toekomst gezien hun levensomstandigheden. Daarom wil ik u vragen of u M., haar echtgenoot en kinderen wilt meenemen in uw gebed. Het pasgeboren kind ligt op dit moment nog in het kinderziekenhuis, omdat de moeder niet voor het kind kan zorgen. Dit betekent in Roemenië dat het kind te eten krijgt, maar er verder helemaal geen aandacht aan wordt besteed. Iets wat een pasgeboren baby juist wel nodig heeft. Er zijn plannen om het kind onder begeleiding weer thuis te laten wonen, maar daarvoor lijkt het nu nog te vroeg…

Praktijklessen

Naast deze medische zaken geef ik, zoals in het vorige bericht te lezen was, praktijkles aan een groep van 4/5 jongens. Het hoogtepunt was toen we een paar weken terug met de jongens op ‘excursie’ gingen naar de timmerfabriek. Hier zagen ze hoe houten stoelen in elkaar werden gezet. De jongens vonden het heel erg gaaf om te zien hoe er gewerkt werd in zo’n timmerfabriek en hoe al die machines werkten. Zo was er ook een jongen, Sergiu, die liever nog even ging kijken hoe de houten balken door midden werden gezaagd dan dat hij frisdrank ging drinken (terwijl het vaak andersom is bij deze kinderen). Bij veel jongens leeft nu door deze ervaring de droom om ook timmerman te worden.

Verder zijn we op dit moment met de jongens in de tuin aan het werken. Twee weken geleden hebben we een moestuin met ze aangelegd en de komende periode gaan we de jongens leren hoe je op een goede manier een moestuin bijhoudt. Hiervoor moeten ze leren geduld te hebben en met beleid te werken, iets waar het tot nu toe vaak nog aan ontbrak. Als ze uiteindelijk slagen de moestuin goed bij te houden mogen ze en deel van de groenten meenemen naar huis, als beloning voor hun werk.

Gezondheidslessen

De gezondheidslessen krijgen tegenwoordig steeds praktischer vorm. De anatomie van het lichaam is voor het grootste deel behandeld en op dit moment ben ik bezig met het geven van wat EHBO-basislessen. Zo heb ik afgelopen week behandeld wat je moet doen als iemand een brandwond oploopt, iets wat veel voorkomt in de Romagemeenschap. Het leuk om te zien dat er ook andere meiden die nog niet met de lessen meedraaien interesse krijgen in de gezondheidszorg. Als deze meiden gemotiveerd blijven zullen zij zich na de zomervakantie aansluiten bij de lessen.

Mariniersclubs

Er is veel gebeurd op de mariniersclubs in de afgelopen periode. Zo zijn we onder andere een paar weken terug met de jongere mariniers op trainingsdag geweest. Het was een dag vol activiteiten met als doel dat de kinderen binnen de groep dichter naar elkaar toe groeien en naar elkaar leren omzien. Voor sommige mariniers was het wel even doorbijten, maar uiteindelijk mochten we onder het genot van een stuk pizza terugkijken op een opbouwende dag en een herinnering om nooit te vergeten!

Ook voor de oudere mariniers staat er een mooie activiteit gepland. Komend weekend (1/2 juni) gaan we namelijk met deze mariniers op ‘trainingskamp’. Dit met hetzelfde doel als een trainingsdag, maar dan nét even langer. Het is nog even afwachten wat voor weer het wordt, maar we hebben er in ieder geval al veel zin in!

Grup de Inchinare (aanbiddingsgroep)

Er is in maart weer een nieuw programma opgestart, namelijk een aanbiddingsgroep! Samen met 9 enthousiaste (Roma)jongeren die regelmatig naar het tienerkoor kwamen zijn we deze groep gestart, met als doel het aanbidden van God door middel van onder andere zang, dans en drama met als uiteindelijke doel het verspreiden van het evangelie. De afgelopen weken zijn we vooral bezig geweest met een stuk bewustwording over wat aanbidding nu eigenlijk is en hoe je God op verschillende manieren kan aanbidden. Daarnaast zijn we op dit moment druk bezig met het aanleren van een dramastuk, welke we halverwege juni in verschillende steden willen opvoeren.

Programma komende tijd

Het einde van het schooljaar komt al snel in zicht. Over ruim 3 weken is het namelijk alweer zomervakantie! We zijn op dit moment dus alweer bezig met het afronden van het schooljaar en de meeste programma’s zullen halverwege juni weer stoppen. Halverwege juni komt er namelijk een schoolklas van de GSR voor een week langs om een project te draaien. In Nederland heeft deze groep tijdens een ‘glazen-huis-actie’ geld ingezameld om een keuken te kunnen plaatsen in een kinderdagverblijf voor Romakinderen. Tijdens de week in Roemenië zal deze groep veel samen met de Romajongeren optrekken, zodat ze van elkaar kunnen leren. Daarnaast gaan ze samen met elkaar een dag op pad om in verschillende steden een ‘flashmob’ uit te voeren, om op deze manier samen het evangelie te verkondigen. Twee weken na deze groep zal er een team uit Veenendaal komen om een kinderproject te organiseren in de Romagemeenschap, waarbij ik vooral als tolk op zal treden. Direct daarna zal er ook een projectteam van Care Foundation komen om de kinderen een fijne tijd te geven. Het werk komt dus voorlopig nog niet stil te liggen!

Tot zover dit bericht!

Leon

Er is weer veel gebeurd!

Hallo iedereen!

Hierbij weer een nieuw berichtje op de weblog! Het is ondertussen alweer een tijdje geleden en er is
veel gebeurd, dus ik zal proberen een korte maar krachtige samenvatting te geven van de afgelopen
periode.

Medisch spreekuur
Vanaf de zomervakantie houden we drie ochtenden per week een medisch spreekuur in het gebouw
van onze stichting. Op deze ochtenden zijn we beschikbaar voor medische vragen of hulpaanvragen.
We hebben gemerkt dat deze manier van hulpverlening goed werkt. Doordat de drempel iets hoger
is omdat we alleen op een vaste tijd aanwezig zijn krijgen we alleen de belangrijke hulpaanvragen
binnen. Daarnaast hebben we alle rust om naar het probleem te luisteren en kunnen we direct
informatie geven over het probleem.

Gezondheidslessen tienermeiden
In november zijn we gestart met het geven van gezondheidslessen aan vier meiden tussen de
14 en 16 jaar oud. Eerst hebben we hun medische kennis getoetst door middel van een kleine
vragenlijst en daaruit bleek dat ze nog veel over de werking van het lichaam konden leren. Daarom
zijn we eerst begonnen met herhalen hoe het gezonde lichaam werkt voordat we gaan vertellen wat
er allemaal mis met het lichaam kan zijn. We zijn begonnen met de werking van de bloedsomloop.
Dit bestond voor een groot deel uit theorie / anatomie, maar we hebben de meiden ook praktische
dingen aangeleerd zoals het meten van de hartslag aan de pols. Het is leuk om te zien dat ze hier
echt iets van opsteken en de werking van het lichaam steeds beter leren begrijpen. Uiteindelijk is ons
doel dat de meiden een medische basiskennis hebben waardoor ze zelf kunnen hulpverlenen binnen
hun gemeenschap.

Mariniersclubs
De mariniersclub is in september weer gestart en sindsdien hebben we weer veel bijeenkomsten
gehad waarin het ging over o.a. samenwerking en elkaar helpen. Om de daad bij het woord te
voegen zijn we de vrijdag voor kerst met de mariniers naar het ziekenhuis gegaan om hier aan 60
patiënten kleine pakketjes met een zelfgeschreven brief uit te delen en kerstliederen te zingen.
Omdat de patiënten zich, vooral met kerst, erg eenzaam kunnen voelen hadden de mariniers teksten
in de brief geschreven zoals: “God al altijd bij je” en “Jezus houdt van je”. Bij het uitdelen hebben de
mariniers korte gesprekjes gehad met de patiënten waardoor sommige mariniers helemaal onder de
indruk waren. Zo was een meisje van 15 vol met medelijden omdat een man aan haar had verteld dat
hij al 6 jaar in het ziekenhuis woonde. Al met al was het, voor zowel de patiënten als de mariniers,
een geweldige ervaring!

Naast de mariniersclub voor tieners tussen de 14 en 16 jaar oud zijn we in november gestart met een
mariniersclub voor kinderen tussen de 12 en 13 jaar oud. Deze mariniersclub loopt ondertussen erg
goed en er komen iedere week rond de 16 kinderen! Het is ook erg leuk dat daar veel kinderen bij
zitten die uit de ‘armere’ gezinnen komen.

Bouwproject Romagemeenschap Chinari
In mijn vorige bericht schreef ik dat ik druk bezig was met het regelen van veel papierwerk voor de
nieuwbouw van een huis. Helaas werkte de Roemeense bureaucratie niet erg mee en is het niet
gelukt om het huis voor de winter klaar te hebben. Daarom hebben we tijdelijk onderdak geregeld
voor het gezin wat in het huis zou komen te wonen, zodat ze goed de winter door kunnen komen.
Zodra het voorjaar wordt hopen we de nieuwbouw weer op te pakken.

Lessen huiswerkprogramma en middelbare-scholierenprogramma
Na de zomervakantie zijn we begonnen met het lesgeven op het huiswerkprogramma van Laleaua.
Hier hebben we vooral (individuele) rekenlessen gegeven. Daarnaast ben ik iedere week bij
het ‘Program de Liceu’, het middelbare-scholierenprogramma aanwezig. Twee keer in de week
komen 5 middelbare scholieren uit de Romagemeenschap bij elkaar in het gebouw van de stichting
om bijles te krijgen voor bijvoorbeeld Engels of scheikunde. Daarnaast hebben ze de gelegenheid om
hun huiswerk te maken, omdat ze hier vaak een laptop voor nodig hebben die ze thuis niet tot hun
beschikking hebben.
Naast het bieden van deze mogelijkheden begeleiden we de tieners ook op persoonlijk vlak en
houden we hun situatie zowel thuis als op school in de gaten.

Praktijkprogramma jongens
Na de zomervakantie ben ik (samen met Henk Zijl) begonnen met het geven van praktijklessen aan
jongens die met taal en rekenen niet goed mee kunnen komen binnen het huiswerkprogramma. Al
langere tijd liepen we ertegenaan dat deze jongens weinig meer leerden op het gebied van taal en
rekenen wat voor de andere kinderen in hun klas voor veel onrust zorgde. Toch wilden we ze niet
wegsturen omdat zij niet het juiste ‘niveau’ hadden. Daarom zijn Henk en ik begonnen met het geven
van lessen op een gebied waar deze jongens nog wel wat kunnen leren, namelijk het werken met hun
handen! Op deze manier hopen we dat ze hierdoor genoeg leren om later ook zelfstandig aan het
werk te kunnen. Twee weken geleden zijn we gestart met figuurzagen, maar over een paar weken
hopen we al een echte tafel in elkaar te kunnen zetten met de jongens!

Vertrek Rick
De laatste maanden van 2012 heeft Rick zijn taken overgedragen en vlak voor de kerstvakantie
hebben we afscheid van hem genomen. In Nederland gaat hij namelijk weer verder met zijn studie geneeskunde. Daarom zal hij hier in Roemenie niet meer direct hulp kunnen verlenen, maar hij blijft nog wel achter de schermen aan het werk. Ook zal hij nog regelmatig naar Roemenië afreizen om de relaties te onderhouden.

Nieuwsbrief Moving Closer
Door het vertrek van Rick en vanwege organisatorische redenen zal ik vanaf nu officieel
onder ‘Moving Closer’ vallen. Samen met mijn collega’s Linda Pieffers en Jorrit Lange werken wij
onder de naam Moving Closer, omdat we door ons verblijf in Roemenië dichter bij de mensen komen
wonen en de mensen dichter bij God willen brengen. Samen brengen wij een nieuwsbrief uit over al
het werk wat wij hier als team uitvoeren. Deze nieuwsbrief zal breder zijn dan wat ik op deze weblog
vermeld. Bent u geïnteresseerd en wilt u meer weten over ons werk hier in Roemenië, dan kunt u
zich hier aanmelden.

Sponsoring
Doordat de sponsoring in eerste instantie maar voor een jaar was ben ik opnieuw op zoek gegaan
naar sponsoren die ook wilden dat het werk voortgezet kon worden. Ik heb hier veel reacties op
gehad, waarvoor heel erg bedankt! Toch krijg ik op dit moment nog niet genoeg geld binnen om
volledig rond te kunnen komen en de hulp te geven die nodig is. Daarom wil ik u vragen of u, als
u nog niet sponsort, mijn project zou willen sponsoren. Dit kan door dit formulier in te vullen of door contact met mij op te nemen. Ook als u meer informatie wilt over mijn langere verblijf kunt u contact met mij opnemen. Alvast bedankt!

Tot zover het bericht. Tot de volgende blog!

Leon