Roemeens voorjaar

Hallo iedereen!

Hierbij weer een bericht uit Roemenië. De winter is ondertussen alweer een tijdje voorbij en het is nu volop voorjaar. In Roemenië betekent dit een tijd van veel regen en wisselende temperaturen. De ene dag kan het een graadje of 16 zijn, terwijl het een paar dagen later boven de 30 graden is. Ook op de programma’s is de opkomst van de kinderen wisselend. Soms zijn er maar een paar kinderen, maar er zijn ook momenten dat ze er (bijna) allemaal zijn. In dit bericht zal ik terugblikken op de afgelopen periode en alvast vooruitkijken op de komende periode.

Drukte op het medisch spreekuur

In de maand maart deed het voorjaar zijn intrede. Deze weersverandering zorgde ervoor dat veel mensen ziek waren. Het medisch spreekuur werd daarom druk bezocht door mensen die medicijnen voor zichzelf of voor hun kinderen nodig hadden en ik kwam daardoor bijna dagelijks bij de apotheek. 

Op dit moment is de meeste ziekte gelukkig voorbij en komen er weer andere mensen op het medisch spreekuur. Zo heb ik de afgelopen tijd een meisje (6 jaar) van het studieprogramma begeleid die geopereerd moest worden aan haar amandelen. Deze waren zo groot dat ze af en toe letterlijk geen hap door haar keel kon krijgen. Hiervoor moesten er veel bezoeken aan het ziekenhuis gebracht worden, want telkens kon ze niet geopereerd worden door een verkoudheidje of andere redenen die niet altijd even duidelijk waren. Uiteindelijk is ze geopereerd en nu gaat ze weer, even vrolijk als altijd, naar het studieprogramma.

M.

Ook ben ik op dit moment bezig met een heftiger geval. Een moeder van 7 kinderen, ik noem haar M. in dit bericht in verband met haar privacy, is een paar weken terug met behulp van een keizersnede bevallen van een gezond jongetje. Dit jongetje is 2 maanden te vroeg geboren, maar is gezond en groeit goed. M. kreeg echter na de bevalling veel last van haar longen, zelfs zo veel dat ze opgenomen is in het ziekenhuis. In het ziekenhuis heeft ze vervolgens een herseninfarct gehad, waardoor haar situatie snel verslechterde. Ze is overgebracht naar de Intensive Care en heeft daar een paar dagen aan de beademing gelegen omdat ze niet meer zelfstandig kon ademhalen. Ik ben in deze periode met M’s echtgenoot op bezoek geweest, maar het enige wat er volgens de dokter gedaan kon worden was afwachten tot het lichaam weer ging vechten om beter te worden. Op dat moment konden wij als hulpverleners niet veel anders dan bidden dat M. zou mogen genezen. En God verhoorde deze gebeden! Na een paar dagen kreeg de echtgenoot van M. een telefoontje dat het weer een klein beetje beter leek te gaan met M., en 2 dagen daarna kon ze zelfs weer van de beademing worden gehaald.

Op dit moment gaat het steeds beter met haar, maar alsnog heeft ze veel last van haar longen en krijgt extra zuurstof toegediend. Daarnaast is ze door het herseninfarct linkszijdig verlamd geraakt, wat veel zorgen baart voor de toekomst gezien hun levensomstandigheden. Daarom wil ik u vragen of u M., haar echtgenoot en kinderen wilt meenemen in uw gebed. Het pasgeboren kind ligt op dit moment nog in het kinderziekenhuis, omdat de moeder niet voor het kind kan zorgen. Dit betekent in Roemenië dat het kind te eten krijgt, maar er verder helemaal geen aandacht aan wordt besteed. Iets wat een pasgeboren baby juist wel nodig heeft. Er zijn plannen om het kind onder begeleiding weer thuis te laten wonen, maar daarvoor lijkt het nu nog te vroeg…

Praktijklessen

Naast deze medische zaken geef ik, zoals in het vorige bericht te lezen was, praktijkles aan een groep van 4/5 jongens. Het hoogtepunt was toen we een paar weken terug met de jongens op ‘excursie’ gingen naar de timmerfabriek. Hier zagen ze hoe houten stoelen in elkaar werden gezet. De jongens vonden het heel erg gaaf om te zien hoe er gewerkt werd in zo’n timmerfabriek en hoe al die machines werkten. Zo was er ook een jongen, Sergiu, die liever nog even ging kijken hoe de houten balken door midden werden gezaagd dan dat hij frisdrank ging drinken (terwijl het vaak andersom is bij deze kinderen). Bij veel jongens leeft nu door deze ervaring de droom om ook timmerman te worden.

Verder zijn we op dit moment met de jongens in de tuin aan het werken. Twee weken geleden hebben we een moestuin met ze aangelegd en de komende periode gaan we de jongens leren hoe je op een goede manier een moestuin bijhoudt. Hiervoor moeten ze leren geduld te hebben en met beleid te werken, iets waar het tot nu toe vaak nog aan ontbrak. Als ze uiteindelijk slagen de moestuin goed bij te houden mogen ze en deel van de groenten meenemen naar huis, als beloning voor hun werk.

Gezondheidslessen

De gezondheidslessen krijgen tegenwoordig steeds praktischer vorm. De anatomie van het lichaam is voor het grootste deel behandeld en op dit moment ben ik bezig met het geven van wat EHBO-basislessen. Zo heb ik afgelopen week behandeld wat je moet doen als iemand een brandwond oploopt, iets wat veel voorkomt in de Romagemeenschap. Het leuk om te zien dat er ook andere meiden die nog niet met de lessen meedraaien interesse krijgen in de gezondheidszorg. Als deze meiden gemotiveerd blijven zullen zij zich na de zomervakantie aansluiten bij de lessen.

Mariniersclubs

Er is veel gebeurd op de mariniersclubs in de afgelopen periode. Zo zijn we onder andere een paar weken terug met de jongere mariniers op trainingsdag geweest. Het was een dag vol activiteiten met als doel dat de kinderen binnen de groep dichter naar elkaar toe groeien en naar elkaar leren omzien. Voor sommige mariniers was het wel even doorbijten, maar uiteindelijk mochten we onder het genot van een stuk pizza terugkijken op een opbouwende dag en een herinnering om nooit te vergeten!

Ook voor de oudere mariniers staat er een mooie activiteit gepland. Komend weekend (1/2 juni) gaan we namelijk met deze mariniers op ‘trainingskamp’. Dit met hetzelfde doel als een trainingsdag, maar dan nét even langer. Het is nog even afwachten wat voor weer het wordt, maar we hebben er in ieder geval al veel zin in!

Grup de Inchinare (aanbiddingsgroep)

Er is in maart weer een nieuw programma opgestart, namelijk een aanbiddingsgroep! Samen met 9 enthousiaste (Roma)jongeren die regelmatig naar het tienerkoor kwamen zijn we deze groep gestart, met als doel het aanbidden van God door middel van onder andere zang, dans en drama met als uiteindelijke doel het verspreiden van het evangelie. De afgelopen weken zijn we vooral bezig geweest met een stuk bewustwording over wat aanbidding nu eigenlijk is en hoe je God op verschillende manieren kan aanbidden. Daarnaast zijn we op dit moment druk bezig met het aanleren van een dramastuk, welke we halverwege juni in verschillende steden willen opvoeren.

Programma komende tijd

Het einde van het schooljaar komt al snel in zicht. Over ruim 3 weken is het namelijk alweer zomervakantie! We zijn op dit moment dus alweer bezig met het afronden van het schooljaar en de meeste programma’s zullen halverwege juni weer stoppen. Halverwege juni komt er namelijk een schoolklas van de GSR voor een week langs om een project te draaien. In Nederland heeft deze groep tijdens een ‘glazen-huis-actie’ geld ingezameld om een keuken te kunnen plaatsen in een kinderdagverblijf voor Romakinderen. Tijdens de week in Roemenië zal deze groep veel samen met de Romajongeren optrekken, zodat ze van elkaar kunnen leren. Daarnaast gaan ze samen met elkaar een dag op pad om in verschillende steden een ‘flashmob’ uit te voeren, om op deze manier samen het evangelie te verkondigen. Twee weken na deze groep zal er een team uit Veenendaal komen om een kinderproject te organiseren in de Romagemeenschap, waarbij ik vooral als tolk op zal treden. Direct daarna zal er ook een projectteam van Care Foundation komen om de kinderen een fijne tijd te geven. Het werk komt dus voorlopig nog niet stil te liggen!

Tot zover dit bericht!

Leon