Beste lezer,
Je krijgt als hulpverlener soms bijzondere vragen. Zo kreeg ik afgelopen periode de vraag of ik een overleden kind vanuit het ziekenhuis naar huis wilde brengen. Verderop in dit nieuwsbericht meer hierover. Daarnaast is er nog veel meer gebeurd in het afgelopen half jaar! In dit nieuwsbericht praat ik u bij over onder andere de zomerperiode, de medische hulpverlening en ontwikkelingen in mijn werk.Trots op onze Romajongeren
Eén van de hoogtepunten van het jaar is het kamp met het team van Veenendaal. Het kamp duurt drie dagen en er gaan Romakinderen mee tussen de acht en twaalf jaar oud. Het is altijd erg gaaf om de kinderen te zien genieten van de aandacht en de liefde die ze van het team ontvangen! Niet voor niks dat de kinderen het hele jaar door vragen wanneer we weer op kamp gaan.
Een ander (nieuw) hoogtepunt was de outreach met het team van Care Foundation. We zijn twee dagen met een touringcar op verschillende plekken geweest om te evangeliseren door middel van liederen, een dans en dramastukjes. Dit deden we onder andere in onze eigen stad Târnăveni, waar speciaal het centrum voor ons werd afgesloten. Verder zijn we in het centrum van de stad Cluj-Napoca geweest en zijn we op bezoek geweest bij twee andere Romagemeenschappen, waarvan één op een vuilnisbelt. Wat erg mooi is, is dat een deel van het team bestond uit Romajongeren van onze programma's. Erg gaaf om deze jongeren nu zelf het evangelie door te zien geven! Zo hebben we op de vuilnisbelt een kinderprogramma gedaan en het was erg gaaf om onze Romajongeren nu zélf kinderen te zien optillen, knuffelen en spelletjes met ze te zien spelen. Een aantal jaar terug deden wij als Nederlanders dit nog met hun, maar nu 'geven ze de Liefde weer door'! Ook voor de Romajongeren zelf was het een fantastische ervaring om deel uit te maken van een team met een gezamenlijke missie en om anderen te kunnen helpen.
En dan zit je opeens zelf op de spoedeisende hulp…
De laatste weken van de zomervakantie waren rustiger. Ik heb veel geklust, maar heb ook geïnvesteerd in de band met de Romajongeren. Zo ben ik, als echte Hollander, met de jongeren gaan zwemmen in het riviertje wat door Târnăveni heen stroomt. De rivieren zijn hier echter minder schoon dan in Nederland, waardoor ik op een avond zelf naar de spoedeisende hulp moest om een grote snee in mijn voetzool te laten hechten. Heel interessant om een keer zelf de patiënt te zijn en de hulpverlening van de andere kant te kunnen bekijken, maar volgende zomer ga ik zwemmen met mijn schoenen aan!
De medische spreekuren worden steeds drukker bezocht
In de zomer was het rustig op de medische spreekuren. Er waren niet veel urgente situaties en veel artsen waren op vakantie, waardoor er geen ritten naar het ziekenhuis nodig waren. Maar sinds het schoolseizoen is begonnen is het drukker. De hulpvragen zijn heel divers: een bril, hulp bij het aanvragen van een ziekte-uitkering, een rit naar het ziekenhuis in de grote stad, hulp bij het kopen van medicijnen of hulp bij het betalen van analyses.
Dood kindje in de achterbak
De afgelopen periode heb ik iets heel bijzonders gedaan wat ik tot nu toe nog niet eerder heb hoeven doen. In een arm gezin in de Romawijk is er een kindje van twee maanden oud ‘s nachts plotseling overleden. Het kind was voor autopsie naar het ziekenhuis gebracht, maar de arts die de autopsies verricht was ziek waardoor het kind in de grote stad onderzocht moest worden. De familie had natuurlijk geen mogelijkheid om transport te kunnen betalen, dus vroegen ze mij om het lichaam te transporteren. Na overleg met het ziekenhuis zou het lichaam door een (geautoriseerde) auto weggebracht worden, maar moest het daarna nog wel opgehaald worden. Zodoende ben ik met de familie (en een leeg kistje) naar het ziekenhuis gereden om het lichaam op te halen. Uit de autopsie kwam geen duidelijk doodsoorzaak (wiegendood), waardoor we het lichaam mee mochten nemen naar huis. Heel erg bijzonder om met een dood kindje in de kofferbak te rijden en ik hoop het ook niet vaker te hoeven doen. Bij aankomst in de Romawijk stond gelijk het hele huis vol met luid huilende familieleden, maar iedereen werd tot stilte gemaand zodat ik kon getuigen wat de dokter als doodsoorzaak had vastgesteld. Dit was waarschijnlijk erg belangrijk voor de familie, zodat zij niet als schuldigen kunnen worden aangekeken. Al met al een hele bijzondere ervaring, maar ik ben blij dat we de familie op deze manier toch een beetje hebben kunnen helpen.Het kan snel gaan
Twee maanden terug kwam de dochter van een 52-jarige vrouw op het spreekuur en vertelde dat haar moeder uitgezaaide kanker had. Ze vroegen hulp met de behandeling, omdat de vrouw geen enkele bron van inkomsten had. Ze was nog goed ter been en het was eigenlijk niet te zien dat ze ziek was. We hebben haar geholpen met de controles, maar omdat ze geen verzekering had was een operatie / chemotherapie onbetaalbaar. Daarom hebben we haar zo snel mogelijk geholpen met het aanvragen van een ziekte-uitkering, waardoor ze gratis geopereerd zou kunnen worden. Hiervoor ben ik met haar naar de grote stad gereden waar ze een gesprek heeft gehad met een ‘commissie’ die heeft bepaald dat ze recht heeft op de uitkering. Helaas heeft ze nooit gebruik kunnen maken van de uitkering. Een paar dagen na het bezoek aan de stad is ze gedeeltelijk verlamd geraakt en ze kon niet meer praten. Ze heeft nog een periode in het ziekenhuis gelegen, maar de familie heeft haar uiteindelijk uit het ziekenhuis gehaald. Als ze daar zou overlijden zou ze namelijk naar het mortuarium worden gebracht en dat kon de familie niet betalen, dus was het noodzakelijk om haar naar huis te brengen. Thuis heeft ze nog ruim een week geleefd voordat ze is overleden, drie weken nadat ik nog met haar naar de stad ben geweest. In deze laatste periode heb ik de familie geholpen om zo goed mogelijk voor haar te zorgen, zodat ze niet zou lijden in de laatste dagen van haar leven.Uitbraak Hepatitis A
Iets anders waar ik druk mee ben is een uitbraak van Hepatitis A in de Romagemeenschap. Ruim een maand geleden was het eerste geval bekend, waarna de ziekte zich snel onder de kinderen heeft verspreid. Aan mij de taak om zo snel mogelijk voorlichting te geven over de ziekte en maatregelen door te voeren om verdere verspreiding bij de programma’s te voorkomen. Een goede gelegenheid om de kinderen het belang van persoonlijke hygiëne nog een keer uit te leggen!In Roemenië worden besmette kinderen opgenomen in het ziekenhuis, om verdere verspreiding tegen te gaan. Deze zorg is voor alle kinderen gratis. Het is alleen wel zo dat het vaak noodzakelijk is om ook een ouder bij het kind op te laten nemen. De dagelijkse zorg wordt namelijk niet door het medisch personeel gedaan, maar dit moeten de ouders doen. Zodoende heb ik veel ouders geholpen met het betalen van de ‘verblijfskosten’. Je betaalt in Roemenië gelukkig een stuk minder voor een nachtje ziekenhuis, namelijk €2,15. Het is alleen wel zo dat je in hetzelfde bed moet slapen als je kind / kinderen, maar dat zijn ze gewend omdat ze dat thuis ook doen.
De afgelopen periode ben ik ook regelmatig op ziekenbezoek geweest in het ziekenhuis en de epidemie lijkt gelukkig af te zwakken. Op het moment van schrijven liggen er nog maar drie kinderen in het ziekenhuis (uit onze Romagemeenschap) terwijl er twee weken geleden nog twaalf lagen.
Het vervelende aan Hepatitis A is dat de kinderen nog minstens twee weken na ontslag thuis moeten blijven en dus niet naar school of de programma’s mogen gaan. Hierdoor missen ze veel. We hopen en bidden dus dat de epidemie snel stopt en dat de kinderen weer snel beter mogen worden!
Na zes jaar is het eindelijk gelukt!
Verder is er ook nog goed nieuws: na zes jaar mag ik officieel mijn beroep als verpleegkundige uitoefenen in Roemenië! Om dit te bewerkstelligen ben ik een vrijwilligerscontract aangegaan met een huisarts hier in Târnăveni. Dit contract wordt namelijk makkelijker erkend dan het contract met de stichting. Na het inleveren van het contract was het eigenlijk snel geregeld en kon ik mijn (jaarlijkse) erkenning ophalen. Een win-win situatie, want ik heb nu beter contact met de huisarts én ik mag officieel werken al verpleegkundige! Afgelopen maand ben ik zelfs nóg een contract aangegaan met een andere huisarts, want die heeft meer kinderen uit de Romagemeenschap in zijn patiëntenbestand en heeft daarnaast ook een samenwerkingscontract met de kleuterschool van Laleaua.Het is slecht gesteld met het vaccineren van kinderen
Al langere tijd had ik het vermoeden dat Romakinderen bijna niet gevaccineerd worden, maar doordat ik nu beter contact heb met de huisartsen weet ik zeker dat bijna niemand uit de Romagemeenschap zijn kind (op tijd) laat vaccineren, terwijl dit gewoon gratis is. De komende periode ga ik kijken wat we (in samenwerking met de huisartsen) hieraan kunnen doen.
Speciale les
Naast het medische werk heb ik elke woensdag een lesdag bij het naschoolse programma van stichting Laleaua. Dit jaar geef ik ‘speciaal-uurtjes’ aan vier verschillende groepen. Ik vind het erg leuk om de kinderen te helpen in het logisch denken door het aanbieden van educatieve spelletjes. Ik geef een beetje mijn eigen draai aan de lessen door ze ook spelletjes te laten spelen op de computer. Zo leren ze naast de spelletjes ook nog eens omgaan met een computer! Tijdens de eerste les waren er veel kinderen die nog nooit eerder een computer hadden gebruikt. Eigenlijk onvoorstelbaar in deze tijd waarin de meeste kinderen worden grootgebracht met elektronica. Verder geef ik af en toe een drumles aan een paar oudere kinderen. Wel leuk, want ik leer zelf ook veel tijdens het voorbereiden van de les!Helpt u mee?
Aan het einde van dit nieuwsbericht wil ik u vragen om te blijven bidden voor de Roma en het team waar ik mee werk. Het is God uiteindelijk die het werk hier doet!
Mocht u het werk financieel willen ondersteunen, dan kan dat door uw gift over te maken naar IBAN-nummer NL06INGB0002949003 t.n.v. Stichting Care Foundation, onder vermelding van 'Gift project Medisch’. Mocht u overwegen om vaste sponsor te worden, neem dan contact op via onderstaande contactgegevens.
Tot zover dit bericht!
Vriendelijke groeten uit Roemenië!
Leon de Rover
Strada Plevnei 4
545600 Târnăveni
Judeţul Mureş, România
+40741307844
l.derover@carefoundation.nl